Αισίως φτάσαμε και αυτή τη φορά στην αγαπημένη περίοδο των εκλεκτών κομμάτων μας. Οι εκλογές είναι σαν τα Χριστούγεννα των Κομμάτων! Θα θυμηθούν όλες εκείνες τις πιθανές ή και απίθανες εξυπηρετήσεις που μπορεί να σου έκαναν χθες, προχθές, πριν 10 ή πριν 50 χρόνια και θα σου κάνουν ένα απλό reminder.

-Θυμάσαι φίλε μου Κώστα, Γιάννη, Μαρία, Ελένη, τότε που ήθελες να φέρουμε το γιο σου σε πιο κοντινό στρατόπεδο;
-Θυμάσαι τότε που ήθελε εγχείρηση η μάνα σου και ήθελες να την επισπεύσεις να γίνει πιο γρήγορα;
-Θυμάσαι τότε που κανονίσαμε τον αδερφό σου να πιάσει δουλειά στα Δημόσια Έργα;
-Θυμάσαι που πέρασε η κόρη σου στο Πανεπιστήμιο και της βρήκαμε σπίτι και συγκάτοικο;
-Θα θυμάσαι βέβαια ότι και ο παππούς σου και ο μπαμπάς σου πάντα ψήφιζαν το Κόμμα, έτσι;

Όλα αυτά και άλλα πολλά, άπαξ και είχες την ατυχία ή την απειρία ή την ανάγκη και χρειάστηκε έστω μια φορά να ζητήσεις από κάποιον από αυτούς μία χάρη, τώρα ήρθε η ώρα να ξεχρεώσεις. Και αφελώς εσύ νομίζεις ότι με το να τους ψηφίσεις μια φορά, πάει ξεχρέωσες. Αμ δε! Το χρέος είναι ισόβιο. Θα στο κοπανάνε μέχρι να πεθάνεις..

Έτσι ήταν ανέκαθαν τα κόμματα, έτσι θα είναι πάντα. Το θέμα είναι εσύ τι κάνεις; Προσωπικά δεν έλαβα ποτέ καμία βοήθεια από κανένα κόμμα και δεν χρωστάω σε κανένα. Εσύ όμως μέχρι πότε θα δέχεσαι να είσαι υποχείριο του κάθε κομματάρχη και άβουλο πιόνι που απαγορεύεται να έχει δική του κρίση; Μέχρι πότε θα θεωρείσαι “προδότης” επειδή μπορεί να έχεις άλλη άποψη από το Κόμμα “σου”;

Στο χέρι σου είναι. Η Κυριακή πλησίασε. Ψήφισε ό,τι θέλεις, ό,τι υπαγορεύει η κρίση σου, ελεύθερα και δημοκρατικά. Πίσω από το παραβάν ο καθένας είναι μόνος του με τη συνείδησή του, κανέναν άλλο! Καλή ψήφο…

Υ.Σ.: Δεν έγινα απολιτίκ, όπως ίσως θεωρούν κάποιοι, επειδή δεν σχολιάζω την πολιτική επικαιρότητα. Έχω άποψη για το ποιον θεωρώ καταλληλότερο για την Προεδρία. Απλώς προτιμώ να την κρατώ για τον εαυτό μου και τους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους. Δεν υπάρχει λόγος να χαλιόμαστε δημοσίως για τα κόμματα και τους πολιτικούς. Άλλωστε η ψήφος είναι μυστική…